Þetta er málið

Já þetta er málið - að konur hafi val og að fjölskyldur séu upplýstar um þá möguleika sem eru í stöðunni þegar von er á fötluðu barni.

Þegar ég fór í legvatnsástungu á sínum tíma (það var fyrir tíma hnakkaþyktarmælingu) þá leið mér hörmulega illa. Allar þessar spurningar - hvað ætluðum við að gera ef eitthvað væri að? Það vantaði þá stórlega fræðslu um að það væri möguleiki á að halda áfram meðgöngu ef eitthvað "óeðlilegt" kæmi í ljós. Sá möguleiki var hreinlega aldrei ræddur.

Foreldrarnir völdu fatlaða barnið

Athugasemdir

[Aðalheiður Haraldsdóttir, 12.10.2007 kl. 10:36]

Ég fór í hnakkaþykktarmælingu þegar ég gekk með yngsta barnið mitt en eins og þú segir, var ekkert rætt um það "hvað ef...?"  Ég átti fyrir tvö heilbrigð börn og hugsaði með mér hvaða áhrif það myndi hafa á þær og fjölskyldulífið eins og þær þekktu það að eignast fatlað barn- en komst ekki að neinni niðurstöðu.  Gat aldrei hugsað þá hugsun til enda að þurfa e.t.v. að taka erifða ákvörðun.  En allt reyndist vera í lagi og nú á ég þrjár heilbrigðar og yndislegar stelpur og gleymi ekki að vera þakklát fyrir það, það er alls ekki sjálfsagður hlutur.  Ég óska foreldrunum til hamingju með litla sólargeislann sinn og óska þeim alls góðs í framtíðinni.

[Sigurbjörg (IP-tala skráð) 12.10.2007 kl. 17:29]

Ég valdi að fara ekki í neinar rannsóknir, þrátt fyrir að vera komin á aldur, bara nei takk.  Gat bara ekki hugsað mér það.

[Heidi Strand, 12.10.2007 kl. 22:41]

Það er ótrúlegt hvað læknavísindunum hefur farið mikið fram. Mér finnst foreldrar vera "heppnir" að geta valið bæði um rannsóknir og úrræði ef allt er ekki eins og það á að vera. Þetta er allt gert í góðum tilgangi. Það er örugglega mjög erfið ákvörðun að velja fatlaða barnið frá. Foreldrar sem þurfa að standa fyrir framan svo erfiða ákvörðun eiga alla mína samúð.
Þetta minnir okkur líka á að það er ekkert sjálfsagt í þessu lífi.