Snúið á Sveinka

Ungur maður sem ég er málkunnug var einu sinni lítill drengur. Og einn morguninn heyrir mamman í gegnum vegginn að drengurinn stynur hátt og er pirraður. Hafði fengið kartöflu í skóinn. Mamman heyrir að drengurinn gengur fram í eldhús og stússast eitthvað og opnar ruslskápinn. Kemur síðan í dyrnar á svefnherbergi foreldra sinni alsæll á svip - með mandrínu í hendinni "Sjáiði - jólasveininn gaf mér mandarínu"

Athugasemdir

[Helga Magnúsdóttir, 14.12.2008 kl. 17:18]

Hann kann að bjarga sér þessi.

[Linda Linnet Hilmarsdóttir, 15.12.2008 kl. 16:15]

Knús knús í hús og ljúfar yndislegar kveðjur