Júníkvöld

Bælir sig við bláa kletta

blítt og ástríkt júníkvöld.

Dagur ljóssins leggst til hvíldar,

lætur síga gullinn skjöld.

Dagur ljóssins þiggðu þakkir,

þú, sem komst svo vel á legg

mörgu fögru moldarbarni,

málaðir rauða fjallsins egg.

Sofnar jörð frá sólarkossum,

sem hún hefir notið vel.

Blunda undir bleikum skýjum,

bára, þang og fjöruskel.

Spök og draumlynd dalamóða

dregst með hægð um rósa lín

eins og góð og gjöfug móðir,

sem gætir að vekja ei börnin sín.

Áttir loftsins eru systur,

allar hafa sömu völd.

Fyrir næstu fjallahlíðar

festir lognið þokutjöld.

Dagur ljóssins leggst til hvíldar,

lætur síga gullinn skjöld.

Bælir sig við bláa kletta

blítt og ástríkt júníkvöld.

Kjartan J. Gíslason.  Skrjáfar í laufi - Kvæði,1936.