Bíó - upplifun

Eg og Bryndís fórum og sáum sýningu hjá Kvikmyndasafni Íslands í Bæjarbíói í gær. Það var upplifun að koma með unglinginninn í bíósalinn því hún hafði aldrei séð slíkann. "Ha, er svið í bíóinu" "Er tjald fyrir - sem verður svo dregið frá" "Og þarna er píanó"

En málið var að sjá kvikmyndina Stikkfrí. Bryndís var tveggja ára þegar myndin var frumsýnd og man því ekkert eftir henni á bíótjaldi þó svo að við eigum hana á VHS.

Þetta var ósköp skemmtilegt. Stúlkan fór hjá sér í bíóinu þegar hún sjá sjálfa sig berháttaða og setta í bað í eldhúsvaski. En mikið lifandi, skelfing og ósköp var barnið meðfærilegt á þessum tíma. Henni var alveg sama hver var með hana og lét ýmisegt yfir sig ganga eins og að vera útötuð í mat og einhverju grænu slími.

Hún er nú ósköp ljúf og góð blessunin ennþá - ekki alveg skaplaus sem betur fer en voðalega þægilegt barn og ungingur. 

Hér eru þær stöllur Bryndís Sæunn Sigríður og Bergþóra Aradóttir eftir sýninguna í gærkvöldi. Þær léku systur í myndinni og eru talsvert líkar þó óskyldar séu...